S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

[Grzechu300]

Re: S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

przez Grzechu300 w 19 Lut 2015, 11:26

Wyobrazcie sobie taki swoisty wstep, ktory odbywalby sie w Wielkim Swiecie. Krotki, liniowy epizod w cywilizowanym miescie mialby przyblizyc podstawy gry (taki tutorial dla kotow),

Jak niby przebywanie poza Strefą ma Cię nauczyć życia w niej?

ale przedewszystkim lepiej poznac postac i jej powod przedostania sie do Zony

Mówimy tu o Streloku czy o jakiejś nowej postaci? Choć w sumie w przypadku obydwu decyzja wyprawy do Zony powinna być jakaś logiczna - chęć zarobienia pieniędzy, ucieczka od władz, powody osobiste.

Mam tylko nadzieję, że nikt nigdy nie wpadnie na pomysł kierowania Diegtiarowem. Był nudny, sztuczny i nieklimatyczny.

[kaczor_1991]

Za ten post kaczor_1991 otrzymał następujące punkty reputacji:

Dziku, adin.

[Grzechu300]

Za ten post Grzechu300 otrzymał następujące punkty reputacji:

Universal, Iwaszka.

[kammel19]

Za ten post kammel19 otrzymał następujące punkty reputacji:

kaczor_1991.

[kaczor_1991]

Re: S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

przez kaczor_1991 w 19 Lut 2015, 16:05

Nie, po prostu wojskowy jest człowiekiem - a nie supermenem z tandetnego filmu. Co, wojskowi w czasie wolnym odbijają wioski w dżungli z rąk Guerilli i ratują pieski z powodzi? Nie, siedzą na kanapie i oglądają kabarety z piwskiem w łapie.

Za dużo filmów/gier - to są ludzie, nie uberterminatorzy. Nie wymywa im się uczuć/poczucia humoru.
(...)

Widziałeś Ty kiedyś wojskowego gdzie indziej niż w telewizji? Nie mówię o jakimś szeregowym bananie dla którego jedynym celem w życiu jest odbębnić służbę i usiąść na kanapie z piwskiem w łapie - bo takich nie interesuje służba w takiej formie jaką pełnił Dieg. Mówię o człowieku dla którego wojsko było jednak sposobem i drogą życia. I takich ludzi wyczujesz że są z musztrą i całą resztą za pan brat, nawet bez munduru. Ale jak się widzi świat tylko przez kanapę i piwo... I nikt nigdzie nie wspominał o żadnym ubersoldacie, nie wiem gdzie Ty się tego dopatrzyłeś

(...) Tak, przewijam intra, nie umiem czytać, i w ogóle mam IQ na minusie.

Przynajmniej jesteś tego świadomy - to krok w dobrą stronę

Może dlatego, że bardziej przypomina robota/postać z patosowego, hamerykańskiego filmu niż normalnego człowieka?

Hmmm... może dlatego, że z założenia normalni ludzie tam nie trafiają - a nawet jeśli, to zbyt długo nie żyją? Wybacz, ale to nie piaskownica. Koleś całe życie popijający piwo na kanapie długo tam nie pożyje.

Zresztą fabuła i sama postać głównego bohatera są jak dla mnie naciągane - ani to ciekawe, ani porywające. Fajny jest natomiast element "wolnego stalkerzenia" i misji pobocznych, co jest dużym skokiem w odniesieniu do poprzednich gier.

Tajemnicza strefa pełna mutantów, anomalii i artefaktów... tak. To zdecydowanie nie jest naciągane Inna sprawa, że trzeba jedno przyznać. Główny wątek jest mizerny. Ale misje poboczne i smaczki w nich zawarte palce lizać ;]

Napisałem małym tekstem, handluj z tym

Nic tylko dać lizacka i pogłaskać po głowie Ależ Ty złośliwy jesteś dziś No dopiekłeś do żywego

[Iwaszka]

Za ten post Iwaszka otrzymał następujące punkty reputacji:

Universal, Grzechu300.

[Grzechu300]

Re: S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

przez Grzechu300 w 19 Lut 2015, 16:48

Widziałeś Ty kiedyś wojskowego gdzie indziej niż w telewizji? Nie mówię o jakimś szeregowym bananie dla którego jedynym celem w życiu jest odbębnić służbę i usiąść na kanapie z piwskiem w łapie - bo takich nie interesuje służba w takiej formie jaką pełnił Dieg.

Wybacz - masz rację, wojskowi nie mają uczuć, podcierają się papierem ściernym, piją ciekły azot i mają usta przyjebane gwoździami do czaszki, żeby się przypadkiem nigdy nie uśmiechnąć. Zwracam honor, pewnie w czasie wolnym zabijają terrorystów łyżką do zupy i trenują techniki obezwładniania wzrokiem. A zamiast kochać się z żoną to ćwiczą mordowanie ludzi kablem od żelazka.

Mówię o człowieku dla którego wojsko było jednak sposobem i drogą życia.

Czy według Ciebie w przysiędze wojskowej (nawet i do specjalsów) jest gdzieś przypis w stylu - "przysięgam nie być człowiekiem i zachowywać się jakbym miał kija w dupie"? Ja nie zauważyłem.

(...) Tak, przewijam intra, nie umiem czytać, i w ogóle mam IQ na minusie.

Przynajmniej jesteś tego świadomy - to krok w dobrą stronę

Hmmm... może dlatego, że z założenia normalni ludzie tam nie trafiają - a nawet jeśli, to zbyt długo nie żyją?

A kto tam niby by kurna trafił? Kosmici? Generałowie Spetsnazu? Nie, zwykłe męty i bandyci, dresy spod bloku, dla pieniędzy, dla łatwej forsy. Ponownie - zejdź na ziemię.

Napisałem małym tekstem, handluj z tym

Nic tylko dać lizacka i pogłaskać po głowie Ależ Ty złośliwy jesteś dziś No dopiekłeś do żywego

Dzięki, możesz sobie wydrukować ten tekst i powiesić na lodówce. Pozwalam Ci.

Dobra, w sumie to będziemy sobie nawzajem dogryzać i nic z tego nie wyniknie - rzeczywiście fajna byłaby misja w stylu samo "dostań się do Strefy", i np. możliwość jej wykonania różnymi sposobami, a to przekraść się w nocy, a to np. przekupić kogoś czy wreszcie dotrzeć tam jako współpracownik naukowców.

Choć na litość, w dalszym ciągu wolałbym sterować normalnym człowiekiem, niż takim bezpłciowym robotem Diegtiarowem. Zresztą wolałbym być prostym stalkerem, niż tyrać misje dla wojska.

[Dziku]

Za ten post Dziku otrzymał następujące punkty reputacji:

kaczor_1991.

[Grzechu300]

Re: S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

przez Grzechu300 w 19 Lut 2015, 18:27

Moze facet, gdy nie wykonuje zadnych misji, jest dusza towarzystwa, rzucajacym na lewo i prawo zartami kolesiem z ktorym mozna by bylo konie krasc, ale w sytuacji w ktorej go poznajemy, nie jest to na miejscu.

Nie chodzi mi o to - wolałbym żeby okazywał jakiekolwiek ludzkie emocje, takie, jakie okazywałby człowiek trafiający do Zony. Strach, panika, przerażenie. Cokolwiek, byle nie czerstwe dialogi. On nie przekazuje żadnych emocji - tak jakby nic się dookoła nie działo.

I rozumiem, że ciężko rozpisać dobrą postać w grze jaką jest Stalker, ale jakoś nawet Striełok, którego w ogóle nie znamy, w cutscenkach zachowuje się jak człowiek.

Kurczę, npc w pierwszym Falloucie byli bardziej ludzcy niż Diegtirarow, a składali się z kilku piskeli i paru pasków tekstu, który mieli do powiedzenia.

Facet wchodzi SAM na ku*ewsko niebezpieczny teren, do wykonania ma scisle okreslone zadanie.

I nic sobie z tego nie robi. Nic, żadnych emocji. To raczej nie jest typowe zachowanie.

[Dziku]

Re: S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

przez Dziku w 19 Lut 2015, 18:59

Masz racje, ale w FPSie trudno zobrazowac emocje glownego bohatera, szczegolnie w takim COPie w ktorym wiekszosc cutscenek sklada sie z meldunkow i komentarzy na temat odnalezionych papierow.

Mysle, ze przy odpowiedniej immersji, nasze uczucia jako graczy, mozna "przeniesc" w jakis sposob na bohatera i wyobrazic sobie jego emocje. Jesli pijawka wyskakujaca ci nagle przed twarza, sprawia, ze serce staje ci w gardle, to mozemy przyjac, ze to samo odczuwa nasz bohater - i na odwrot.

[Universal]

Re: S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

przez Universal w 19 Lut 2015, 19:44

Albo po prostu uznajmy, że gra jest pod tym względem niedorobiona, zamiast na siłę próbować jej bronić

Chociaż dla mnie to i tak kwestia drugo- lub trzeciorzędna. Ja się w Zewie niemiłosiernie znudziłem za pierwszym razem. Z modami było trochę lepiej, z trainerem też kapkę (mogłem sobie walić tonami ołowiu we wszystko, tylko to mnie skłoniło do jej ukończenia) się poprawiło.

Bohater nie musi być szalenie interesujący, ale niech chociaż gra wciąga tak, że się o tym nie myśli. W Zewie tego nie było, stąd waham się, czy aby nie najgorsza część (uwaga, bardzo ważna informacja: w moim mniemaniu). Technikalia technikaliami, chyba jednak wolałem pościg Szramy za Striełokiem, nie wspominając już o "Szczelcu" w Cieniu. I tego bym sobie życzył w dwójce - "wciągnięcia" poprzez akcję.

[doomer77]

Re: S.T.A.L.K.E.R. 2 - Temat ogólny

przez doomer77 w 19 Lut 2015, 20:55

Co do akcji w COP'ie się zgadzam. Nie wciąga tak jak poprzednie części. Ale wizerunek bohatera...

Dwóch skrajnie różnych graczy. Jeden gra pomagając stalkerom, wybijając bandytów, broniąc niewinnych a po godzinach wynosi z pożaru małe kotki. Drugi prze naprzód wybijając wszystkich do nogi, patrzy bez wzruszenia jak stalker jest pożerany przez pijawkę, kuma się z bandytami i kopie małe kotki. Jak u licha scenarzyści mieliby odzwierciedlić te skrajne osobowości jednocześnie?

Scenariusz w każdej grze narzuca nam pewną konwencję. Tutaj mamy wojskowego, który jest na specjalnej misji, nie jedno widział, nie jedno przeżył, stara się uniknąć zdemaskowania a meldunki przełożonym musi zdawać zgodnie z regulaminem i rzeczowo. Nie ma problemów z pamięcią, ma wykonać misję, do tego był szkolony.
Jedyne co można zarzucić, to za mało luzu w kontaktach z innymi stalkerami na Skadowsku czy stacji. Ale to juz kwestia gustu.