Krecia robota

[_Lama_]

Krecia robota

przez _Lama_ w 13 Sty 2014, 16:37

Jest to pierwsze moje opowiadanie o zonie, więc mam nadzieję że czytelnikom się spodoba. Codziennie będę starał się dopisywać nowe kawałki. Miłego czytania !

Opowiadanie jest fikcją literacką wymyśloną przez autora, może nie zgadzać się (troszeczkę) z uniwersum S.T.A.L.K.E.R-a .

:

WSTĘP
Ludzie mówią, że piekłem zony są mutanty, anomalie i skażenie. Nie jest to prawda. Prawdziwym piekłem zony są ludzie. Jedynie człowiek wypruje ci flaki tylko po to aby zabrać ostatniego rubla. Tylko on zabije cię z czystej przyjemności.

Wiarus był stalkerem jakich wielu. Nic szczególnego go nie wyróżniało, miał kumpli, wysłużonego kałasza i garstkę rubli w kieszeni. Trzy tygodnie temu rozpoczął pracę w „kopalni” razem ze Żbikiem, Rysiem i dwoma kotami, jako tanią siłą roboczą. „Kopalnia” była właściwie dziurą w hałdzie złomu, kopali tam w poszukiwaniu artefaktów oraz starych części.
Tego dnia nie mógł skupić się na robocie, usiadł więc przy wyjściu z jaskini i zaczął drzemać. Nagle zbudziło go stukanie czegoś zimnego w czoło. Gdy otworzył oczy przeraził się, w czoło stukała go lufa pistoletu.
-Śpiąca królewna się obudziła! – zakrzyknął jeden z, musieli nimi być, najemników.
-Cooooo ? – wychrypiał Wiarus . Gdy rozejrzał się ujrzał ciała swych przyjaciół całe w krwi.
-To była wiadomość, idź do szefa w Piotrowsku i przekaż mu że ma zacząć płacić – Powiedział najemnik z największą ilością belek na pagonie.
Wtem kątem oka ujrzał ,że ciało należące do Rysia wykonuje ruch , i sięga po Makarowa. Najemnicy jednak usłyszeli go, i ich szef złapał go za rękę.-Wiesz, zwykle zabijam ludzi dla pieniędzy, ciebie natomiast zabiję dla przyjemności – powiedział, po czym mózg Rysia zbryzgał podłogę.

Lama miał już dość. Fajnie że dostał awans ale całe to czyszczenie kopalni to robota głupiego. Ehhh i jeszcze te koty płaczące, że nie chcą umierać.
Podniósł się z nad ciała, jakiegoś frajera i przemówił do ostatniego żywego.
- Zmiataj stąd – powiedział. Następnie podszedł do stołu przy którym stała reszta najemników, Pilot, Marynarz i Bankier. Na stole leżały artefakty, ruble i broń.
- Dzielimy się równo po pięćset rubli. Każdy wraca do bazy sam – Powiedział Lama
- Okej. Ja biorę kulebiaka. – Powiedział Marynarz
-To ja biorę kotlet – dorzucił Bankier
-To mi zostaje iskra – zmartwił się Pilot
- Nie narzekaj, ja mam jakiś dziwny metal w udziale – Odparł Lama
Każdy podniósł swój udział i ruszył w drogę.

Zona czuła zapach ciał , wręcz chłonęła go . Drapieżniki pojawiały się z każdej strony , wkrótce po ciałach nie było śladu .

:

Rozdział 1 .
Promienie słońca przebijały się przez ciemne chmury nad Zoną. Lama maszerował przez bagno w kierunku starego transformatora. Była to betonowa konstrukcja wysoka na pięć metrów i o kwadratowej podstawie. Gdy już zbliżył się do celu, otworzył obudowanie przełączników. Nikt, poza najemnikami, nie wiedział że po wyjęciu tablicy rozdzielczej można było wejść do środka. Wnętrze było ciemne i zastawione skrzyniami. Lama wyciągnął dłoń i zapalił lampę. W tym marnym oświetleniu dostrzec można było przygotowaną skrzynię z jedzeniem oraz śpiwór. Otworzył plecak i wyciągnął zapłatę. Pięćset rubli i kawałek metalu wielkości kostki c4. Metal lśnił srebrnym kolorem i emanował dziwną energią.
-Dziwne – powiedział najemnik- Z czymś takim jeszcze się nie spotkałem.

W nocy nad Zoną przeszła silna burza. Nad ranem jeszcze popadywał deszcz, gdy Lama wyruszył w dalszą drogę. Kałuże radioaktywnego deszczu znajdowały się wszędzie, spragnione mięsacze gasiły swoje pragnienie w niewielkich źródełkach pośród trzcin. Po krótkim marszu dotarł do „kanionu”. Była to nie wiadomo jak głęboka rozpadlina , naszpikowana po brzegi anomaliami. Na drugi brzeg prowadziła tylko jedna kładka. Chwiejnymi krokami wszedł na początek ścieżynki . Wtem poczuł silny ból głowy , gdy tylko spróbował zrobić krok naprzód zaczynała boleć go głowa . Nagle pomyślał o śrubach. Gdy tylko rzucił jedną z nich do przodu, odrzuciło go do tyłu silne wyładowanie elektryczne .
- Szlag ! –Krzyknął przerażony- Gdybym poszedł jeden krok do przodu już byłby ze mnie pieczony kurczak!
Włożył rękę do kieszeni i wyciągnął metal. Był rozgrzany i mienił się pomarańczową barwą.
-Co się właśnie stało ?-zadał sobie pytanie.Jednak do celu było daleko, a on dopiero wyruszył więc podniósł medalion {metal} i ruszył w dalszą drogę.

Po dwóch godzinach marszu dotarł do rurociągów. Ostrożnie wyciągnął latarkę i włączył ją zagłębiając się wewnątrz ogromnych rur. Szedł powoli starając się robić jak na najmniej hałasu. Gdy doszedł do skrzyżowania rur zatrzymał się i wyciągnął mapę. Wtem usłyszał charakterystyczny odgłos odbezpieczania broni, tuż za swoimi plecami.
-Witaj frajerze. Ja tu do pobrania podatków-wychrypiał głos za nim- Jeśli chcesz żyć nie stawiaj oporu.
Posłusznie podał ręce bandycie. Został rzucony na ścianę a bandyta zajął się jego plecakiem. Gdy upadał dźgnął się ostrym kawałkiem rury. Bez namysłu zaczął piłować swoje więzy o ostrą krawędź. Jednak bandyta zauważył to i wyciągnął pistolet.
-Miałem ochotę zostawić cię przy życiu, ale zastrzelę cię teraz-mruknął do niego.
Wtem Lama poczuł dziwną energię przepływającą prze jego ciało. Popatrzył na bandytę i odczuł wstrząs własnego ciała. Bandyta zaczął stękać i mocować się o pistolet z powietrzem. Jednak przegrał walkę i lufa dotknęła jego brody , po czym nastąpił wystrzał. Najemnik czuł radość i energię przepływającą przez jego ciało.
-Muszę zdobyć więcej tego metalu-Powiedział i przypomniał sobie o stalkerze z kopalni.
-Szykuj się-Pomyślał-Idę po ciebie !

Ostatnio edytowany przez _Lama_ 15 Sty 2014, 15:59, edytowano w sumie 6 razy

[Koleś]

Za ten post Koleś otrzymał następujące punkty reputacji:

_Lama_.

[Red Liquishert]

Re: Krecia robota

przez Red Liquishert w 13 Sty 2014, 17:32

Jako Adept na Czwartego Opiekuna Kącika Literackiego ( ), wypada mi coś napisać:

... z Żbikiem...

- ze Żbikiem

Wtem kątem oka ujrzał ,że ciało należące do Rysia wykonuje ruch

- co, kto, gdzie? Kto zauważa? Niejasno określasz, kto teraz gra "pierwsze skrzypce". Zresztą, "ciało należące do Rysia"? Nekrofil jakowyś? Po prostu: "Wtem najemnik kątem oka ujrzał, jak Ryś sięga po makarowa" - "makarowa" z małej.

-Wiesz , zwykle zabijam ludzi dla pieniędzy , ciebie natomiast zabiję dla przyjemności – powiedział , po czym mózg Rysia zbryzgał podłogę .

- że co, sam zbryzgał? Nie lepiej - "powiedział, po czym wpakował Rysiowi kulę w łeb"?

Robisz spacje nie tylko po, ale i przed znakami przestankowymi - błąd. Zalążek fabuły wydaje się być ciekawy, jednak cała ta akcja jest przedstawiona beznamiętnie, krótko i bez polotu. Nie mam zielonego pojęcia, kto jest głównym bohaterem, z czyjej perspektywy obserwujemy wydarzenia - popracuj nad tym.
Pisz dalej - a nuż coś z tego wyjdzie?

[Gizbarus]

Za ten post Gizbarus otrzymał następujące punkty reputacji:

_Lama_.

[_Lama_]

Re: Krecia robota

przez _Lama_ w 13 Sty 2014, 18:52

Nie jestem jeszcze tak wprawiony w pisaniu, jakbym chciał. Dziękuję za rady dla wszystkich !
Co do zdania uprzedzającym o nie spójności , to przepraszam ale piszę tu pierwszy raz .
z na moje błędy !

[RadekNioch]

Za ten post RadekNioch otrzymał następujące punkty reputacji:

_Lama_.

[_Lama_]

Re: Krecia robota

przez _Lama_ w 14 Sty 2014, 23:23

Rozdział 1 już gotowy ! Radości z czytania życzę !

[Kudkudak]

Re: Krecia robota

przez Kudkudak w 15 Sty 2014, 15:40

Słodki Jezu na patyku! To, co od niedawna pojawia się jako rozdziały jest krótsze od zawartości ulotek w poczekalni dentystycznej. Przykre, ale prawdziwe. Odnośnie błędów to w kilku miejscach powtórzenie wyrazów, tragiczna forma to jest odstępy po przecinkach, kropki po spacji... resztę dopowiedzą koledzy jeśli będą chcieli. Jeśli masz pomysł to uformuj go w czytelną treść, bo teraz zapoznawanie się z tekstem bez krótkich przerw jest prawie wręcz niewykonywalne.

[Red Liquishert]

Re: Krecia robota

przez Red Liquishert w 15 Sty 2014, 17:11

Wybacz, ale oceny nie będzie. Po prostu nie jestem w stanie tego czytać - formatowanie tekstu leży, kwiczy i krwawi niczym zarzynane prosię. Tak jak napisał Kud, najpierw doprowadź swoją twórczość do w miarę czytelnego stanu, później pogadamy.