Recenzje i dyskusja
Re: Recenzje i dyskusja
przez Terminus w 16 Maj 2013, 15:59
A czy to ważne z jakich powodów / w jaki sposób książka trafia do czytelnika? Pirx Lema też trafił do mnie zupełnym przypadkiem i o mało nie wylądował w koszu a do dzisiaj trzymam go prawie jak relikwię 
CREDO [łac. Wierzę]
-
Terminus 
- Posty: 3955
- Dołączenie: 22 Cze 2007, 06:15
- Ostatnio był: 21 Lip 2022, 18:56
- Kozaki: 1440
Re: Recenzje i dyskusja
przez Ayugai w 16 Maj 2013, 16:00
Meesh napisał(a):No to jeśli tylko dlatego ją kupiłeś i polecasz, to daj nr konta, zwrócę ci pieniądze
Każdy ma inny gust i mi, na przykład, się podoba, cóż.
Ten, któremu starczy odwagi i wytrwałości, by przez całe życie wpatrywać się w mrok, pierwszy dojrzy w nim przebłysk światła.
-
Ayugai 
- Posty: 2
- Dołączenie: 16 Maj 2013, 14:22
- Ostatnio był: 22 Maj 2013, 18:16
- Miejscowość: Hmpf
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Akm 74/2
- Kozaki: 1
Re: Recenzje i dyskusja
przez Kudkudak w 16 Maj 2013, 16:06
Dokładnie Meesh, nie spinaj się jak stara panna z kotami, człowiek na dodatek twierdzi że mu się podoba więc w czym problem?
-
Kudkudak 
- Posty: 1462
- Dołączenie: 02 Lis 2011, 18:55
- Ostatnio był: 02 Maj 2020, 00:25
- Miejscowość: atomizer
- Frakcja: Naukowcy
- Ulubiona broń: RPG-7u
- Kozaki: 656
Re: Recenzje i dyskusja
przez Meesh w 16 Maj 2013, 16:12
Ayugai napisał(a):Meesh napisał(a):No to jeśli tylko dlatego ją kupiłeś i polecasz, to daj nr konta, zwrócę ci pieniądze
Każdy ma inny gust i mi, na przykład, się podoba, cóż.
A mi nie, hłe, hłe...
Uwagi moderatora:
Porządek musi być. Warn - Soviet"Patrząc po forum, to głównym objawem meeshophobii jest ból dupy." - T.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
-
Meesh 
- Posty: 390
- Dołączenie: 02 Sty 2013, 19:38
- Ostatnio był: 15 Maj 2018, 23:39
- Miejscowość: Sochaczew
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: SPSA14
- Kozaki: 91
Re: Recenzje i dyskusja
przez Domianos w 16 Maj 2013, 17:00
Jakieś dwa tygodnie temu w moje ręce wpadł "Ołowiany Świt". Głównym powodem zakupu tej książki było osadzenie akcji w realiach Stalkera. Szczerze mówiąc spodziewałem się czegoś niskich lotów, ale zostałem bardzo miło zaskoczony. Pierwszy plus na który się natknąłem to umieszczenie piosenki Jacka Kaczmarskiego. Kolejny to narracja pierwszoosobowa, która była miłym urozmaiceniem od trzecioosobowej zazwyczaj umieszczanej w tego typu książek. Ogólnie jestem na bardzo tak i czekam na kolejną część.
-
Domianos 
- Posty: 407
- Dołączenie: 23 Lis 2009, 22:32
- Ostatnio był: 25 Wrz 2024, 18:16
- Miejscowość: Szczecin
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Akm 74/2U
- Kozaki: 28
Re: Recenzje i dyskusja
przez Sihayan w 19 Maj 2013, 09:50
Gdy przeczytałem pierwsze 28 stron próbki w formacie PDF byłem mocno zawiedziony i miałem silne postanowienie, że książki nie kupię i nie przeczytam. Pierwszy rozdział to straszna amatorka. Co trzecie-czwarte słowo po rosyjsku, co niby ma budować klimat wschodu, a zamiast tego strasznie irytuje. W zamian za to nieudolna opowieść o włóczeniu się po budynku Mleczarni.
Nadszedł dzień premiery i wspólnego spotkania w Empiku. Myślę sobie: "Książka to syf, ale trzeba iść spotkać się z ludźmi". Ostatecznie książkę kupiłem - i to przedostatnią ze stojaka schowanego gdzieś w rogu za sceną. ...
Kupiłem, to czytam. Pierwszy rozdział czytam jeszcze raz - wiem czego się spodziewać to brnę. ... ale czuć, iż strona po stronie jest lepiej. Drugi rozdział czytam już nawet bez bólu, a trzeci z nieskrywanym zainteresowaniem. Książka w pewnym momencie wchodzi na obroty i przyznam, że z jej trzewi wychodzi interesujący "mood".
Podsumowując - dzieło jak najbardziej udane i godne polecenia dla każdego domorosłego "stalkieera".
Pierwszy rozdział? - cóż, Sienkiewicz też miał ten sam problem.
Nadszedł dzień premiery i wspólnego spotkania w Empiku. Myślę sobie: "Książka to syf, ale trzeba iść spotkać się z ludźmi". Ostatecznie książkę kupiłem - i to przedostatnią ze stojaka schowanego gdzieś w rogu za sceną. ...
Kupiłem, to czytam. Pierwszy rozdział czytam jeszcze raz - wiem czego się spodziewać to brnę. ... ale czuć, iż strona po stronie jest lepiej. Drugi rozdział czytam już nawet bez bólu, a trzeci z nieskrywanym zainteresowaniem. Książka w pewnym momencie wchodzi na obroty i przyznam, że z jej trzewi wychodzi interesujący "mood".
Podsumowując - dzieło jak najbardziej udane i godne polecenia dla każdego domorosłego "stalkieera".
Pierwszy rozdział? - cóż, Sienkiewicz też miał ten sam problem.
-
Sihayan - Posty: 29
- Dołączenie: 23 Cze 2010, 22:54
- Ostatnio był: 09 Paź 2018, 20:43
- Kozaki: 7
-
Kudkudak - Posty: 1462
- Dołączenie: 02 Lis 2011, 18:55
- Ostatnio był: 02 Maj 2020, 00:25
- Miejscowość: atomizer
- Frakcja: Naukowcy
- Ulubiona broń: RPG-7u
- Kozaki: 656
Re: Recenzje i dyskusja
przez smadny w 03 Cze 2013, 13:56
Napisze krótko, książka świetna, ja po lekturze, na wieczornym spacerze z psem szukałem śrub po kieszeniach 
czekamy na kolejne książki z serii, oby było ich więcej !!
czekamy na kolejne książki z serii, oby było ich więcej !!
- smadny
- Posty: 4
- Dołączenie: 30 Sty 2012, 00:21
- Ostatnio był: 29 Kwi 2014, 08:42
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: GP 37
- Kozaki: 0
Re: Recenzje i dyskusja
przez Mixthoor w 05 Cze 2013, 09:11
Po książkę sięgnąłem. Jako fan uniwersum S.T.A.L.K.E.R.-a czuję się zadowolony, aczkolwiek bestsellerem ten pozycji nazwać nie można.
- Opis poszczególnych epizodów z życia w Strefie głównego bohatera od razu skojarzył mi się ze swego rodzaju pamiętnikiem, na karty którego Miś przelewa niemalże wszystko. Momentami fragmenty opisu co dokładnie nasz bohater czyni, są męczące i śmieszne:
- Brakowało mi wątku głównego, przewodniego. Każdy epizod wnosił coś do historii, jednak w kolejnych rozdziałach spodziewałem się rozwinięcia, bogatszej i głębszej kontynuacji. Niestety autor bezczelnie porzucił dobrze zapowiadające się momenty, a wiele akcji zostało opisanych raptem na jedną kartkę.
- Żałuję, że nie poznaliśmy bliższej historii lub głębszego opisu Pociągu, Śnieżnej Królowej, Świniarni... Elementy te uważam za istny strzał w dziesiątkę!
- Irytujące były wstawki po białorusku, które chwilę później przekształcały się w płynny język polski, jak tylko rozpoczynała się bogatsza konwersacja między ludźmi.
- Wielce denerwujące były wszelkiego rodzaju "szity", "fakju", i inne "faki". Nie można było zastąpić tego zwykłym cholerstwem, pierdo*eniem i kurwowaniem?
- Brakowało mi opisu wielu innych elementów, takich jak np. barszczu ("dalszy opis jest zbędny, wyobraźcie go sobie w Zonie" - otóż nie, jest wręcz obowiązkowy!) bądź bądź pierwszych kontaktów ze światem Zony (moment, w którym Miszka wspomina chatkę z pokojem dziecięcym - budowanie napięcia i niewybaczalne zaprzestanie)
- Autor świetnie zaprezentował stosunek głównego bohatera do Zony - odnosi się do niej z szacunkiem, darzy ją uczuciem, potrafi się odwdzięczyć (baton dla "kwasowej mgły" w zamian za cenny artefakt), choć momentami pisarz nieco przesadził (bez zapalniczki odpali papierosy od jakiegoś napotkanego "żernika")
- Czuć zamiłowanie Gołkowskiego do historii wojskowości. Sądząc po opisach działania i używania przez stalkera broni, pisarz ma o tym pojęcie. Fragmenty te czytało się naprawdę bardzo miło. Aczkolwiek przesadą dla mnie były te "sześciesięciogramowe pociski kalibru siedem, sześćdziesiątdwa z lufy potęgi sześćdziesiąc dwa na pięćdziesiąt" (ech poleciałem za bardzo... Wiecie jednak, co mam na myśli?)
Książka pasuje do uniwersum, jakie poznaliśmy w grze. Czytając ją, od razu wyobrażałem sobie znane i często zwiedzane lokacje. Spoglądając przez pryzmat rozrywki komputerowej, jest ona porządnym fragmentem puzzli, z jakich składa się magiczna i złowroga Zona. Dla fanów skażonej Strefy jest pozycją godną polecenia, pozostałych może jednak do siebie zrazić. Marzy mi się, aby autor w kolejnych powieściach skupił się bardziej na bogatszych i przejmujących opisach zony, anomalii (50 stron o samej Śnieżnej Królowej?), mutantów, mniejszej ilości walk, porzuceniu zbędnych i głupich wątków pseudo-miłosnych oraz na przedstawieniu spójnej, budującej napięcie (nie w postaci kilku zdań, czy dwóch akapitów) głębokiej fabule.
- Opis poszczególnych epizodów z życia w Strefie głównego bohatera od razu skojarzył mi się ze swego rodzaju pamiętnikiem, na karty którego Miś przelewa niemalże wszystko. Momentami fragmenty opisu co dokładnie nasz bohater czyni, są męczące i śmieszne:
... w końcu wyrzucam i papierosa, i zapalniczkę do wody. Cholera! Podnoszę się, otrzepuję, ruszam na Most, staję, zawracam, robię krok w kierunku Zony, staję, kręcę się w miejscu, w końcu bezsilnej złości uderzam dłonią w żelazny dźwigar.
- Brakowało mi wątku głównego, przewodniego. Każdy epizod wnosił coś do historii, jednak w kolejnych rozdziałach spodziewałem się rozwinięcia, bogatszej i głębszej kontynuacji. Niestety autor bezczelnie porzucił dobrze zapowiadające się momenty, a wiele akcji zostało opisanych raptem na jedną kartkę.
- Żałuję, że nie poznaliśmy bliższej historii lub głębszego opisu Pociągu, Śnieżnej Królowej, Świniarni... Elementy te uważam za istny strzał w dziesiątkę!
- Irytujące były wstawki po białorusku, które chwilę później przekształcały się w płynny język polski, jak tylko rozpoczynała się bogatsza konwersacja między ludźmi.
- Wielce denerwujące były wszelkiego rodzaju "szity", "fakju", i inne "faki". Nie można było zastąpić tego zwykłym cholerstwem, pierdo*eniem i kurwowaniem?
- Brakowało mi opisu wielu innych elementów, takich jak np. barszczu ("dalszy opis jest zbędny, wyobraźcie go sobie w Zonie" - otóż nie, jest wręcz obowiązkowy!) bądź bądź pierwszych kontaktów ze światem Zony (moment, w którym Miszka wspomina chatkę z pokojem dziecięcym - budowanie napięcia i niewybaczalne zaprzestanie)
- Autor świetnie zaprezentował stosunek głównego bohatera do Zony - odnosi się do niej z szacunkiem, darzy ją uczuciem, potrafi się odwdzięczyć (baton dla "kwasowej mgły" w zamian za cenny artefakt), choć momentami pisarz nieco przesadził (bez zapalniczki odpali papierosy od jakiegoś napotkanego "żernika")
- Czuć zamiłowanie Gołkowskiego do historii wojskowości. Sądząc po opisach działania i używania przez stalkera broni, pisarz ma o tym pojęcie. Fragmenty te czytało się naprawdę bardzo miło. Aczkolwiek przesadą dla mnie były te "sześciesięciogramowe pociski kalibru siedem, sześćdziesiątdwa z lufy potęgi sześćdziesiąc dwa na pięćdziesiąt" (ech poleciałem za bardzo... Wiecie jednak, co mam na myśli?)
Książka pasuje do uniwersum, jakie poznaliśmy w grze. Czytając ją, od razu wyobrażałem sobie znane i często zwiedzane lokacje. Spoglądając przez pryzmat rozrywki komputerowej, jest ona porządnym fragmentem puzzli, z jakich składa się magiczna i złowroga Zona. Dla fanów skażonej Strefy jest pozycją godną polecenia, pozostałych może jednak do siebie zrazić. Marzy mi się, aby autor w kolejnych powieściach skupił się bardziej na bogatszych i przejmujących opisach zony, anomalii (50 stron o samej Śnieżnej Królowej?), mutantów, mniejszej ilości walk, porzuceniu zbędnych i głupich wątków pseudo-miłosnych oraz na przedstawieniu spójnej, budującej napięcie (nie w postaci kilku zdań, czy dwóch akapitów) głębokiej fabule.
-
Mixthoor - Posty: 33
- Dołączenie: 01 Kwi 2011, 08:29
- Ostatnio był: 23 Gru 2022, 19:26
- Ulubiona broń: --
- Kozaki: 6
Re: Recenzje i dyskusja
przez echelon w 05 Cze 2013, 11:23
Postawiłbym też na większy realizm - lampy wciąż świecące po kilku latach od opuszczenia jakiegoś miejsca w Zonie (w ogóle nie odcięcie prądu w Zonie) czy wysłanie tylko kilku komandosów do Zony w celu załatwienia czegoś (ostatnie opowiadanie w książce), to jakieś cuda na kiju.
Dlatego - mimo druty, wieże i strażnice
Tam chcemy dotrzeć, gdzie nam dotrzeć zabroniono;
Bezużyteczne, śmieszne posiąść tajemnice
Byleby jeszcze raz gorączką tęsknot płonąć
Nim podmuch jakiś strzepnie chwiejne potylice
Tam chcemy dotrzeć, gdzie nam dotrzeć zabroniono;
Bezużyteczne, śmieszne posiąść tajemnice
Byleby jeszcze raz gorączką tęsknot płonąć
Nim podmuch jakiś strzepnie chwiejne potylice
-
echelon - Posty: 305
- Dołączenie: 28 Mar 2010, 21:28
- Ostatnio był: 30 Kwi 2021, 12:38
- Miejscowość: Stalowa Wola
- Ulubiona broń: GP 37
- Kozaki: 41
Re: Recenzje i dyskusja
przez Meesh w 05 Cze 2013, 14:38
OK, wywołany do tablicy, więc odpowiadam:
- świecące lampy i okazjonalnie dostępny prąd to klasyka dokumentu - w końcu anomalie elektryczne lokują się w najbardziej absurdalnych miejscach, więc część sprzętu lepiej-gorzej, ale może jeszcze działać. Pamiętajcie, że CzAES zamknięto dopiero niedawno...
- "kilku" komandosów? czyli ilu?
- świecące lampy i okazjonalnie dostępny prąd to klasyka dokumentu - w końcu anomalie elektryczne lokują się w najbardziej absurdalnych miejscach, więc część sprzętu lepiej-gorzej, ale może jeszcze działać. Pamiętajcie, że CzAES zamknięto dopiero niedawno...
- "kilku" komandosów? czyli ilu?
"Patrząc po forum, to głównym objawem meeshophobii jest ból dupy." - T.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
-
Meesh - Posty: 390
- Dołączenie: 02 Sty 2013, 19:38
- Ostatnio był: 15 Maj 2018, 23:39
- Miejscowość: Sochaczew
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: SPSA14
- Kozaki: 91
Re: Recenzje i dyskusja
przez echelon w 05 Cze 2013, 14:50
świecące lampy i okazjonalnie dostępny prąd to klasyka dokumentu - w końcu anomalie elektryczne lokują się w najbardziej absurdalnych miejscach
Anomalie generujące prąd zmienny o natężeniu i częstotliwości (równej fazie lub fazach) akurat takiej, że dzięki niemu mogą działać urządzenia? Bo przecież przy innych charakterystykach nie chciałyby działać.
"kilku" komandosów? czyli ilu?
Jak znajdę czas to sprawdzę. Pamiętam, że czytając zwróciłem uwagę na to, że do takiej akcji nie wysłano by tak mało osób. W końcu, jeśli dobrze pamiętam, wszyscy zmieścili się w jednym samochodzie opancerzonym.
Ostatnio edytowany przez echelon, 05 Cze 2013, 15:02, edytowano w sumie 1 raz
Dlatego - mimo druty, wieże i strażnice
Tam chcemy dotrzeć, gdzie nam dotrzeć zabroniono;
Bezużyteczne, śmieszne posiąść tajemnice
Byleby jeszcze raz gorączką tęsknot płonąć
Nim podmuch jakiś strzepnie chwiejne potylice
Tam chcemy dotrzeć, gdzie nam dotrzeć zabroniono;
Bezużyteczne, śmieszne posiąść tajemnice
Byleby jeszcze raz gorączką tęsknot płonąć
Nim podmuch jakiś strzepnie chwiejne potylice
-
echelon - Posty: 305
- Dołączenie: 28 Mar 2010, 21:28
- Ostatnio był: 30 Kwi 2021, 12:38
- Miejscowość: Stalowa Wola
- Ulubiona broń: GP 37
- Kozaki: 41
Kto jest na forum
Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 1 gość