Axideus napisał(a): Jesteśmy ułomni i ograniczenie. W naszej naturze jest ukrywanie tych słabości. Uważamy się za panów świata choć tak naprawdę jesteśmy ziarenkiem na pustyni. W gruncie rzeczy próba pojęcia istoty życia i śmierci jest [ z naszym umysłem] jak próba dojechania gokartem na księżyc. Musimy zaakceptować swój żywot. Nic nie jest przypadkiem. Nie bez powodu istniejemy ale jednocześnie nigdy nie pojmiemy celu dla którego jesteśmy na tym ziemskim padole. Pozostaje nam układanie teorii i odkrywanie coraz to nowszych pokładów wiedzy .
Użytkownicy przeglądający to forum: svt07 oraz 0 gości