"Z odrobiną trucizny"

[Grzechu300]

Za ten post Grzechu300 otrzymał następujące punkty reputacji:

Decimus76.

[Universal]

Re: "Z odrobiną trucizny"

przez Universal w 06 Cze 2015, 05:28

Świeżości brakuje temu tekstu

Znowu personifikacja złej-matki-Zony, znowu tajemniczość bez pokrycia, mętna wódka ratująca przełyk zmęczonego i doświadczonego stalkera, ironiczna ironia i ból świata. To jednocześnie powody dla których nic nie piszę od jakiegoś czasu, bo sam szukam czegoś nowego - nie tylko w postaci nowych pomysłów fabularnych typu "stalker będący rzeźnikiem, który robi szynki i próbuje je sprzedać w handlu obwoźnym", tylko np. jak ująć Zonę, żeby obyło się bez patosu i bez macoszego potraktowania jej. Zdaje się, że Plaargath albo Algir, któryś z nich chyba, na to zwracał uwagę.

I jeszcze pytanie na koniec - walisz tyle enterów bo chcesz płynnie przejść z epiki w poezję współczesną?

[Algir]

Za ten post Algir otrzymał następujące punkty reputacji:

Universal.

[Grzechu300]

Re: "Z odrobiną trucizny"

przez Grzechu300 w 06 Cze 2015, 08:28

I jeszcze pytanie na koniec - walisz tyle enterów bo chcesz płynnie przejść z epiki w poezję współczesną?

Nie, po prostu nie umiem formatować tekstu.

Osobiście bardzo nie lubię, gdy coś takiego pojawia się w tekście - wszelkie trach!bach!kap!wiuu!

Chciałem to zawrzeć na zasadzie - bohater powiedział sobie owe "kap kap" w myślach, do siebie. Ale widocznie za bardzo skróciłem własny tok rozumowania, i wyszło jak wyszło.

koniecznie ogranicz przymiotniki.

Kurczę, zawsze robię ich za mało, teraz chciałem to poprawić i przegiąłem widocznie w drugą stronę.

Dzięki za opinie, i zgadzam się z nimi - przy pisaniu też towarzyszyło mi dziwne wrażenie, że "to już było", ale w zasadzie patrząc na to teraz nie spodziewałem się że aż tak powielę schemat.

Próbuję od dłuższego czasu stworzyć cokolwiek, w klimacie jednak Zony śmiertelnej, przerażającej. Trudne warunki, te sprawy.
Większość rzeczy lądowała do kosza, ten tekst wydał mi się w miarę - więc wrzuciłem.

Ale jak widać nie tędy droga i trzeba nad tym popracować.
No, ale ja jestem amatorem, średnio się znam na pisarstwie.

Dzięki za pomoc i opinie.

[Algir]

Re: "Z odrobiną trucizny"

przez Algir w 06 Cze 2015, 09:02

koniecznie ogranicz przymiotniki.

Kurczę, zawsze robię ich za mało, teraz chciałem to poprawić i przegiąłem widocznie w drugą stronę.

Pisanie to nie matematyka - nie ma z góry ustalonego wzoru, który definiuje co można, a czego nie. Każda opinia jest subiektywna - w moim odczuciu tych przymiotników jest za dużo, ktoś inny może uznać, ze jest ok. Pokombinuj i popodglądaj, jak robią to inni: Ernest prawie ich nie używał, Faulkner i McCarthy natomiast poszli w ilość. Każdy autor ma w pewnym momencie z tym problem - u każdego znajdziesz nadmiar przymiotników. Spróbuj wzorować się na tych najlepszych, uznanych pisarzach - popatrz, jak budują zdania, na co kładą nacisk (które rzeczowniki dookreślają).

Ale jak widać nie tędy droga i trzeba nad tym popracować.

Spokojnie - pisanie, jak każde rzemiosło, wymaga nauki. Jest dobrze - masz już przecież za sobą jakiś etap, piszesz już na niezłym poziomie, więc pozostaje tylko pracować i levelować. W jakimś poradniku przeczytałem, że trzeba przepracować około 10 tysięcy godzin w wybranej dziedzinie, by osiągnąć sukces. Walcz!

No, ale ja jestem amatorem, średnio się znam na pisarstwie.

Ta jak my wszyscy. Podglądaj, oceniaj, analizuj i pracuj. Będzie dobrze!

[Gizbarus]

Re: "Z odrobiną trucizny"

przez Gizbarus w 06 Cze 2015, 09:15

Hm. Hm. Humu, humu

Przyznam ci, że tekst nie jest zły i ma nawet klimat - ale muszę niestety wyjątkowo zgodzić się z Algirem. Przymiotników i opisów jest naptane aż za dużo, przez co czytanie nieco męczy. Póki co to krótki tekst, więc nie gryzie to aż tak, ale jeśli masz zamiar go rozwinąć, będzie kłuć w oczy niczym gałęzie podczas czołgania w krzakach

Co do oryginalności - fakt, że szału nie robi, jednak z drugiej strony nie ma co z nią przesadzać. Inaczej dojdzie do etapu, gdzie stalkerzy w zonie będą popylać w różowych kombinezonach, witać się klepaniem po pośladkach, artefakty staną się flaszkami 7up, a Zona zostanie tak bardzo upersonifikowana, że co drugi będzie próbować ją upić w barze, żeby, no... Bo ORYGINALNIE. Są pewne limity oryginalności które pomieści każde uniwersum, więc nie ma co przesadzać w drugą stronę.

[Universal]

Re: "Z odrobiną trucizny"

przez Universal w 06 Cze 2015, 09:37

Nie zrozumieliśmy się w temacie oryginalności. Przez oryginalność rozumiem odmienne ujęcie starego tematu, a nie różowe kombinezony i klepanie po pośladkach.

nie tylko w postaci nowych pomysłów fabularnych typu "stalker będący rzeźnikiem, który robi szynki i próbuje je sprzedać w handlu obwoźnym", tylko np. jak ująć Zonę, żeby obyło się bez patosu i bez macoszego potraktowania jej

Pewną nowością będzie chociażby wzięcie na warsztat oklepanego motywu grabieży przez bandytów, ale w narracji drugoosobowej. Inne, ciekawe przedstawienie eksploracji opuszczonego laboratorium. Żywa i ciekawa rozmowa z naukowcami w Jantarze - to wszystko niby już było (chociaż nie, nie wszystko ), ale nie zostało wyeksploatowane do końca i zostawia pewne pole do popisu.

[Plaargath]

Re: "Z odrobiną trucizny"

przez Plaargath w 08 Cze 2015, 00:21

Nie będę powtarzał - jak zawsze popieram próby, zachęcam do pisania, gratuluję odwagi. Pozwolę sobie tylko zwrócić uwagę na jedną rzecz, która mocno ukłuła mnie w oczy.

Nigdy nie wiadomo co zostało wymyślone przy ognisku, w pijackiej marze, a co widziano naprawdę.

Prędzej "w pijackim widzie". Mara to samo w sobie widzenie, sen, fantazja - jest zgrzyt. Ewentualnie na zasadzie: ta historia to senna mara. Bo raczej nie chodzi Ci o - dość rzadki w sumie - przypadek kreacji spójnych idei poprzez procesy kojarzenia i wnioskowania w ramach nieco wspomaganej aktywności sennej, nie?