"Powrót do domu..." by Kumpel111

[Kumpel111]

"Powrót do domu..." by Kumpel111

przez Kumpel111 w 13 Lut 2011, 22:24

Była pochmurna noc, z tego co pamiętam roku `86. Zaczęły kwitnąć pierwsze liście na drzewach...
Moja historia rozpoczyna się w Prypeci. Tam stał pewien mały blok a konkretniej tam było nasze małe przytulne mieszkanie. Mój Ojciec był strażakiem a Matka natomiast była jedną z inżynierów w pobliskiej elektrowni. Całe moje życie zapowiadało się pięknie. Do czasu...
Pewnej nocy obudziły mnie przejeżdżające obok mojego domu wozy strażackie. Usłyszałem też że rodzice rozmawiają. Niedługo potem usłyszałem kroki mego Ojca który biegł po schodach. Chwilę potem weszła moja mama która kazała mi się pakować bo wyjeżdżamy do dziadków w Kijowie. Gdy wyjeżdżaliśmy zobaczyłem jadącego wozem strażackim, Ojca. Widziałem go wtedy po raz ostatni...
CDN.
Sory że tak krótko. Jutro edytuje tego posta

[Shirako66]

Re: "Powrót do domu..." by Kumpel111

przez Shirako66 w 24 Lut 2011, 20:11

Zaczyna się fajnie ale rozwiń to bardziej

[PMG]

Re: "Powrót do domu..." by Kumpel111

przez PMG w 24 Lut 2011, 20:17

Trzeba powiedzieć, że zapowiada się bardzo ciekawie. Takie małe wprowadzenie, wszystko jest dobrze. Czyta się przyjemnie, nie trzeba niczego odszyfrowywać. Tylko jest parę blędów:

Gdy wyjeżdżaliśmy zobaczyłem jadącego wozem strażackim, Ojca.

Po co ten przecinek? A w ogóle dlaczego wyraz "ojca" piszesz z wielkiej litery? Rozumiem, że to rodzina i w ogóle, ale...

[Kumpel111]

Re: "Powrót do domu..." by Kumpel111

przez Kumpel111 w 25 Lut 2011, 21:36

- Konwój wojskowy. Podobno znów coś się stało w Czarnobylu, ale dokładnie nie wiem... Przepraszam, śpieszę się.
- Eh te głupie plotki. Ooo która godzina, czas iść do domu. Wziąłem pęk kluczy i po chwili drzwi były zamknięte. Wsiadłem do swojego samochodu i pojechałem do domu mijając stare, zniszczone kamienice. Kiedyś były u lat świetności, ale dzisiaj... Dzisiaj nasze państwo nie dba o ludzi. Jak sami o siebie nie zadbamy, to nikt więcej... Ale cóż. Wreszcie dojechałem do swojego domu. Zastałem tam babcię.
- Witaj Artem, jak dzisiaj w pracy?
- W sumie dobrze. Ale pod koniec coś mnie zaskoczyło... Słyszałaś coś o Czarnobylu?
-*kaszel* Czarnobyl mówisz... Trudno o tym mi powiedzieć...
- Babciu, proszę odpowiedz. Dziadek nie chciał mi powiedzieć, byłem za mały... Może teraz ty odpowiesz?
-Eh... To było dawno temu,gdy miałeś może osiem lat, wydarzyła się katastrofa w tamtejszej elektrowni. Wy mieszkaliście w Prypeci...
- W Prypeci? A nie Kijowie? - Przerwałem.
- Twoja matka była inżynierem w tej elektrowni, a ojciec był strażakiem. W czasie wybuchu nikt jeszcze nie wiedział, że ogień jest trujący...
- Radioaktywny... - Ponownie przerwałem.
- Twój ojciec pojechał wozem strażackim, by gasić pożar, a matka przywiozła cię tutaj...
- Co się potem stało?- Zapytałem zaciekawiony.
- Wróciła do elektrowni, to Ją zabiło jak twojego Ojca- jakieś niewidzialne duchy...
- Promieniowanie...- Odparłem ze łzami w oczach.
- Tak... Już pora spać, a masz się na jutro wyspać, bo idziesz do pracy.- Powiedziała babcia.
- Dobrze!- Odszedłem zamyślony na górę.
CDN.
PS.: Sorry, że tak krótko, ale niestety będę tak pisał
Zapraszam do komentarzy i pozdrawiam