Wspomnienie

[Greyeeh]

Za ten post Greyeeh otrzymał następujące punkty reputacji:

Adamus966, Bizmucik.

[Bizmucik]

Re: Wspomnienie

przez Bizmucik w 12 Sie 2011, 08:53

Całkiem ciekawie napisane, ale nie jest to aż tak bardzo wciągające. Przy zamieszczeniu następnego rozdziału urwij akcję w najciekawszym momencie, w taki sposób, aby jak najbardziej zaciekawić czytelnika. Czekam na kontynuację i

[Greyeeh]

Re: Wspomnienie

przez Greyeeh w 15 Sie 2011, 13:25

*

"Już pierwszego dnia nie było łatwo, do Zielonej Góry ciągnęły tłumy. Podobno był tam jakiś punkt pomocy założony przez Niemców" myślał. "Stwierdziliśmy, że aby ominąć korek ruszymy przez poniszczone bloki. Okazało się, że to była strata czasu, więc znów wróciliśmy na drogi...".

*

-Co tu się ku*wa dzieje? - zapytał Gwóźdź.
Przed nimi pośród zniszczonych bloków, domów i uliczek rozpościerały się zagony ludzi. Przed nimi ktoś stał.
Mężczyzna pchający wózek sklepowy - najwyraźniej z całym swoim dobytkiem - ubrany był w łachmany. Obrócił tylko głowę w ich stronę i powoli przeciągając mówił.
-No nie wie cie? Prze-prze-cież niemczury za-a-łożyły punkt-t pomocy w Zielone-e-j!
"Naćpał się nie wiadomo czego, ale może mówi prawdę".
-No pięknie chłopaki, utknęliśmy tu. Ten motłoch porusza się jak jakiś kur*a ślimak!
-Uspokój się... - mruknął Milczek.
Przysiedli na krawężniku. Rozmyślali nad tym co dalej, siedzieli tak z dobre dziesięć minut.
-Może pójdziemy przez bloki? Na pewno będzie jakieś przejście na drugą stronę miasta, a tam nie powinno być tego tłumu - rzucił Dima.
-Niegłupi pomysł, zawsze można spróbować.
-No to ruszcie dupska i idziemy - ponaglił ten w wz.93.
Ruszyli do budynku za nimi. Weszli przez dziurę w ściance, drzwi do klatki schodowej były czymś zablokowane, gruzami najpewniej. Nieszybko znaleźli wyjście, błądzili między korytarzami bloku i poniszczonymi pokojami.
-No pięknie! W dół jakieś trzy metry, a tam jest wejście...
-Skaczemy? - powiedział Gwóźdź.
-Hola, hola - powstrzymał ich Dima - nie braliśmy czasem jakiejś liny?
-Ja... ja brałem, ale nie wiem czy wytrzyma nasz ciężar - odpowiedział Milczek.
-Macie coś kruchego w plecakach? - spytał - Jeśli nie, to możemy rzucić je na dół, a sami zejść po linie.
Uznali to za dobre rozwiązanie, a podróż na dół nie trwała zbyt długo.
-Panowie... nie ruszajcie liny...
-Dlaczego coś się stało?
Nie musiał odpowiadać, pokazał tylko palcem i od razu zrozumieli. Miejsce do którego trafili nie było żadnym blokiem mieszkalnym, był to stary hotel, a w samym jego centrum - patio, do którego można było się dostać tylko jednym wyjściem - tym do którego oni właśnie trafili.
-To żeśmy się ku*wa załatwili! - krzyczał Gwóźdź kopiąc w puszki.
Aż do wyjścia z budynku nikt się nie odezwał. Dimie wydawało się, że słyszał charczenie zombiego, mógł się przesłyszeć. Wrócili na ulicę, wydawało się, że tłum nie ruszył się nawet z miejsca. Kiedy się zbliżyli znów poczuli smród - pot, brud i rzeczy - których zapachu nie potrafili zidentyfikować - zmieszane ze sobą dawały iście powalający efekt. Milczek nie czuł się dobrze, myślał, że zaraz zwymiotuje, zapachy tłumu skutecznie powodował mdłości. Słońce było już wysoko, zastanawiali się, kiedy w końcu będą mieli okazje oderwać się od wlokącego się tłumu. Do wieczora udało im się może przejść parę kilometrów, kiedy w końcu mieli okazję, odłączyli się od tłumu.
Przed północą rozbili obóz na starej stacji benzynowej.
Jedyne co teraz dało się zobaczyć w świetle księżyca to sucha, spękana ziemia, zniszczona ulica, uschnięte drzewa i krzewy, oraz starą stację benzynową, na której płonęło ognisko, a dookoła niego siedziały trzy osoby.
Tego miesiąca noce były wyjątkowo zimne.

[piotrkol7]

Re: Wspomnienie

przez piotrkol7 w 30 Lis 2011, 22:59

No nieźle piszesz. Fajne te opowiadania. Od dłuższego czasu czekam aż coś napiszesz.

[otto88]

Re: Wspomnienie

przez otto88 w 30 Lis 2011, 23:29

Bardzo ciekawa powieść i do tego punkt pomocy założony przez Niemców . Pewnie Niemcy mają jakiś interes w tym pomaganiu . Pisz dalej, chętnie przeczytam.

[margarita]

Re: Wspomnienie

przez margarita w 17 Gru 2011, 21:19

Dobrze. Na samym początku zacytuję wypowiedź pewnej pani: "To ja jestem największą rudą małpą, i to wszyscy wiedzą, więc się poczepiam".
Ale żeby była jasność: nie chodzi mi o to, żeby cię obsobaczyć, czy co tam jeszcze może przyjść do głowy, w żadnym wypadku!

Na pierwszy ogień pójdzie to, co mi się nie podobało, czyli najogólniej mówiąc merytoryka i stylistyka.

Zatem: forma. Mogłabym dzięki temu wysmażyć naprawdę długi komentarz, omawiając wszystko, co rzuciło mi się w oczy, ale przecież nie o to tutaj chodzi. Będzie więc krótko: pamiętaj o pauzach i półpauzach (a mówiąc po ludzku o "krótkich" i "długich" myślnikach), wstawianiu spacji w miejscach, w których to robić należy i poprawnym zapisywaniu dialogów. Przykład? Hm, w sumie czemu nie.

- Jestem pod wrażeniem, panie Greeyeh – powiedział redaktor. – Bardzo podoba mi się motyw postapokaliptycznej Polski.

A skoro już jesteśmy przy zapisie dialogów, przejdźmy do bliskiej temu kwestii, mianowicie zapisu myśli. Mamy na to wiele sposobów, w których omawianie nie zamierzam się tu zagłębiać (no, chyba że chcesz), dlatego też zgłoszę tu tylko jedną, malutką uwagę: jeżeli zapisujesz myśli w cudzysłowie, postaw po nim myślnik, by oddzielić monolog niewypowiedziany od odnoszącego się do niego komentarza narratora.

Sprawa kolejna - skróty i cyfry. Lepiej wyglądają, gdy są zapisane w całości i słownie.

I ciągle wracamy do tego samego punktu - zapisywania tego i owego. Nadeszła pora na kwestię wszelakich przekleństw i obelg. Z jednej strony, w książkach raczej zapisuje się je normalnie, bez cenzury, z drugiej - to jest forum, ma swoje zasady, języka trzeba pilnować. Jak to pogodzić? Cóż, trudna sprawa, przyznaję. Może gdybym była tu dłużej i mniej-więcej wiedziała, co na ten temat sądzą użytkownicy...
Proponuję więc, abyś, skoro już zdecydowałeś się na cenzurę, wybrał jeden sposób i trzymał się go w kolejnych rozdziałach - w pierwszym użyłeś do tego różnych znaków, w drugim już tylko gwiazdek, a w trzecim co, kropki? Tak dla urozmaicenia, nie?

Niektóre zdania można by było napisać inaczej, brzmiałyby odrobinę lepiej i mniej, ja wiem? Topornie? Tu złączyć dwa w jedno, tam jedno uciąć, malutka rzecz, a ile może zmienić.

Opisy, opisy, opisy! Nie wstydzimy się, rozwijamy, rozpisujemy! Dajemy upust wyobraźni!

Aż do wyjścia z budynku nikt się nie odezwał. Dimie wydawało się, że słyszał charczenie zombiego, mógł się przesłyszeć.

Rozpisałabym ten fragment. Co robili w tym budynku? Gdzie chodzili? Kiedy Dima usłyszał zombiego i co wtedy sobie pomyślał, co czuł? Zobacz, jaki świetny nastrój można by było stworzyć. Tylko pamiętaj, żeby się za bardzo nie zapędzić, bo co za dużo, to niezdrowo. Marinizm to domena literatury barokowej.

I... nadeszła pora na pozytywy. A jak.

Po pierwsze podoba mi się koncepcja postapokaliptycznej Polski. Moim zdaniem to raczej rzadko wykorzystywany motyw. Autorzy książek i opowiadań prędzej "rzucają się" na USA albo Rosję, a nasza Polska i jej niewykorzystany potencjał leżą i się kurzą.

Ten tekst to również miła odmiana po wszelkich "słit fanficzkach" nastolatek, które potrafią pisać tylko o wielkiej "tru laff" i superbohaterach. A tu mamy zwykłych ludzi, którzy a to władują się w miejsce, z którego trudno wyjść, a to się pozłoszczą, i tak dalej, i tak dalej. Mimozom i postaciom idealnym (oraz parówkowym skrytożercom) mówimy stanowcze nie!

Może piszę to trochę na wyrost, ale chwała ci za to, że nie piszesz "tobie", "cię" i tym podobnych wielką literą (pewnie nie zdajesz sobie sprawy, jak taka maleńka rzecz może doprowadzić człowieka do szału. Otóż może, szczególnie, gdy widzi się to po raz setny). I nawet błędów ortograficznych nie widać... Cieszy mnie to, naprawdę.

Podsumowując: przed publikacją wrzucamy tekst do Worda, czytamy ze dwa razy (wszak Word nie wyłapuje wszystkiego), a najlepiej znajdźmy sobie betę (człowieka, który czyta tekst przed wrzuceniem na forum i mówi, co jest ok, a co wygląda średnio). I piszemy więcej i dłużej!

Życzę, żeby Wen chciał jeść twoje ciasteczka (czytaj: pomagał wymyślać dalsze części i nie uciekł w najważniejszym momencie).

[Greyeeh]

Re: Wspomnienie

przez Greyeeh w 18 Gru 2011, 14:37

Ciesze się, że to akurat to słabo wypadające przy innych opowiadaniach na forum zechciałaś skomentować
Fakt faktem, że druga część (ostatni post z opowiadaniem) był strasznie naciągany i po prostu głupi.
Zapraszam także do czytania równie naciąganych - anegdotek z Zony!

viewtopic.php?f=85&t=15771

[margarita]

Re: Wspomnienie

przez margarita w 18 Gru 2011, 16:43

Wiesz, nie powiedziałabym że głupi. Naciągany... ja wiem, też raczej nie. Po prostu, jak już to mówiłam poprzednio, za krótko napisany, aż za bardzo zwięźle. Barok w pisaniu jest zły, ale nadmierny minimalizm też, i po prostu trzeba znaleźć złoty środek.

Anegdotki z Zony przeczytam jak najbardziej. Ja po prostu powoli przerabiam kolejne opowiadania z tego działu.