- Za ten post per-kac otrzymał następujące punkty reputacji:
Hellknight, Spadnięty.
"Legion XX: Centurion" by per-kac
Moderator: Realkriss
5 posty(ów)
• Strona 1 z 1
"Legion XX: Centurion" by per-kac
przez per-kac w 28 Paź 2010, 18:43
Opowiadanie nawiązujące do starożytnego Rzymu, a dokładniej do Legionu XX Czarnego Orła (Valeria Victrix) Bez dalszych wstępów, opowiadanie 
życzę miłej lektury ( pozdrowienia dla vC)
Orzeł
Błyskawica z ogromną mocą przecięła niebo oświetlając las. Chwilę potem spóźniony grzmot huknął tak, że zatrzęsła się ziemia. Siarczysty deszcz spadł ze świstem z nieba. Gleba szybko rozmiękła. Rzym takiej burzy jeszcze nie widział. Nawet dzikie ptactwo Bretanii pochowało się do swych dziupli. Tylko jeden orzeł leciał wysoko z dumnie rozpostartymi skrzydłami. Nie zważał na grzmoty, błyskawice, potężne krople deszczu i porywisty wiatr. Wydawałoby się, że szybuje jak w zwykły, słoneczny dzień. Zaczął zataczać okręgi jakby czegoś tam, na dole, pilnował. A na ziemi był las, ścieżka zamieniona w rzekę błota oraz obóz potężnego Legionu XX. Orzeł z duma spoglądał na niego wesoło skrzecząc swoje orle melodie.
Karty
Czterech mężczyzn grało przy drewnianym stoliku w karty. Byli w pomieszczeniu zrobionym z drewna. W równych rzędach do słupów podporowych przymocowane były hamaki ze skóry. Wszędzie pachniało zgnilizną, potem i moczem. Były to koszary. Dach konstrukcji nie wytrzymał ulewy jaka rozpętała się na zewnątrz i zaczął przeciekać. Małe kropelki w równych odstępach zaczęły kapać na stół na którym grali mężczyźni. Nikt nic nie mówił. ta złowieszczą ciszę przerwał grzmot. Wydawałoby się, że razem z hukiem ktoś się zaśmiał. Wtedy jeden z grających, blondyn o jasnej cerze i niebieskich oczach powiedział:
-Który to się śmiał przed chwilą i dla czego? - odpowiedziało mu tylko monotonne uderzanie kropel o stół.
-Który to?! - uderzył pięściami w stół
-Ogarnij się, od kiedy Celtom tak zależy? - odezwał się kolejny gracz. był to murzyn z wygoloną głową i śmieszna bródką.
-Jak ci *%&@#, Barnaba, ty je*any Nubijczyku... - ciągnął dalej barbarzyńca
-Ej, panowie, przestańcie! Plamicie honor żołnierza Rzymu! - przemówił trzeci, jak dotąd nic nie mówiący gracz.
-Taaa... Masz rację, Kwintusie, siadajmy - powiedział Nubijczyk i wszyscy zajęli swoje miejsca. I znów zapadła cisza przerywana grzmotami. Po kilku kolejkach przemówił ostatni gracz, ten co wyglądał jakby miał się porzygać
-Barany, to ja się śmiałem - odpowiedział pewnym głosem. Miał około szesnastki. Reszta nie reagowała na jego wypowiedź. Tylko Celt miał czerwoną twarz. Widać było, że z trudem się powstrzymuje.
-A wiecie czemu? - kontynułował - Sprawdzam!
Wszyscy pokazali swoją talię. I wtedy wybuch śmiechem. Młody wygrał. Murzyn i Rzymianin się załamali - przegrali majątek. Natomiast Celt chwycił stół na którym grali i rzucił nim tak mocno o ścianę, że się roztrzaskał
-Ty ścierwo! Oszukiwałeś! Na pewno! - krzyknął i rzucił się na chłopaka. Zaczął okładać go bez litości. Pozostali nie wiedzieli co zrobić. Barnaba chwycił stołek na którym siedział podczas gry i uderzył nim w napastnika. Jednak tylko krzesełko się roztrzaskało o głowę barbarzyńcy nic mu nie robiąc. Wydawałoby się, że tylko ten cios bardziej podjudził do dalszej walki. Nagle z przerażeniem zauważyli, że Celt ma zakrwawione pięści. W dodatku chłopak już się nie wierzgał. Zrozpaczeni towarzysze zaczęli wzywać pomocy. Próbowali też oderwać oponenta od ofiary - na próżno. W pewnej chwili coś huknęło mniej więcej na środku sali. Nie był to grzmot. Coś spadło z hamaku. Przeklinając stanęło i zaczęło patrzeć z niedowierzaniem i obrzydzeniem na scenę rozgrywającą się w pomieszczeniu.
-Co tu się wyrabia?! wrzasnął aż ściany zadrżały. Rzymianin i Murzyn odwrócili się i stanęli na baczność. Celt był jednak zbyt zajęty okładaniem biednego chłopaka. Mężczyzna rzucił się na niego. Zaczęła się walka. Szybka wymiana ciosów połączona z z zapasami sprawiła, że nie było widać kto wygrywa. Gdy Celt siedział na przeciwniku i dusił go, ten przewracał barbarzyńce i robił to samo. Jednak w pewnej chwili Celt popełnił błąd. Przeciwnik natychmiast to wykorzystał. Założył mu żelazny uchwyt i zaczął go dusić. Ten się wierzgał, przeklinał, gryzł i pluł na wszystkie strony. Oponent zaciskał uścisk coraz mocniej. w pewnej chwili bał się, ze barbarzyńca zaraz mu się wyrwie. I miał się czego obawiać. Człowiek w obliczu śmierci był zdolny do wszystkiego. Złapał Celta za podbródek i z całej siły wykręcił jego głowę w bok. Towarzyszył temu głuchy chrzęst łamanego karku. Barbarzyńca z pianą na ustach upadł na ziemię i skonał.
Jeżeli się podobało wpisz się lub zagłosuj. Jak się podobało to będę pisał dalej.
życzę miłej lektury ( pozdrowienia dla vC)Orzeł
Błyskawica z ogromną mocą przecięła niebo oświetlając las. Chwilę potem spóźniony grzmot huknął tak, że zatrzęsła się ziemia. Siarczysty deszcz spadł ze świstem z nieba. Gleba szybko rozmiękła. Rzym takiej burzy jeszcze nie widział. Nawet dzikie ptactwo Bretanii pochowało się do swych dziupli. Tylko jeden orzeł leciał wysoko z dumnie rozpostartymi skrzydłami. Nie zważał na grzmoty, błyskawice, potężne krople deszczu i porywisty wiatr. Wydawałoby się, że szybuje jak w zwykły, słoneczny dzień. Zaczął zataczać okręgi jakby czegoś tam, na dole, pilnował. A na ziemi był las, ścieżka zamieniona w rzekę błota oraz obóz potężnego Legionu XX. Orzeł z duma spoglądał na niego wesoło skrzecząc swoje orle melodie.
Karty
Czterech mężczyzn grało przy drewnianym stoliku w karty. Byli w pomieszczeniu zrobionym z drewna. W równych rzędach do słupów podporowych przymocowane były hamaki ze skóry. Wszędzie pachniało zgnilizną, potem i moczem. Były to koszary. Dach konstrukcji nie wytrzymał ulewy jaka rozpętała się na zewnątrz i zaczął przeciekać. Małe kropelki w równych odstępach zaczęły kapać na stół na którym grali mężczyźni. Nikt nic nie mówił. ta złowieszczą ciszę przerwał grzmot. Wydawałoby się, że razem z hukiem ktoś się zaśmiał. Wtedy jeden z grających, blondyn o jasnej cerze i niebieskich oczach powiedział:
-Który to się śmiał przed chwilą i dla czego? - odpowiedziało mu tylko monotonne uderzanie kropel o stół.
-Który to?! - uderzył pięściami w stół
-Ogarnij się, od kiedy Celtom tak zależy? - odezwał się kolejny gracz. był to murzyn z wygoloną głową i śmieszna bródką.
-Jak ci *%&@#, Barnaba, ty je*any Nubijczyku... - ciągnął dalej barbarzyńca
-Ej, panowie, przestańcie! Plamicie honor żołnierza Rzymu! - przemówił trzeci, jak dotąd nic nie mówiący gracz.
-Taaa... Masz rację, Kwintusie, siadajmy - powiedział Nubijczyk i wszyscy zajęli swoje miejsca. I znów zapadła cisza przerywana grzmotami. Po kilku kolejkach przemówił ostatni gracz, ten co wyglądał jakby miał się porzygać
-Barany, to ja się śmiałem - odpowiedział pewnym głosem. Miał około szesnastki. Reszta nie reagowała na jego wypowiedź. Tylko Celt miał czerwoną twarz. Widać było, że z trudem się powstrzymuje.
-A wiecie czemu? - kontynułował - Sprawdzam!
Wszyscy pokazali swoją talię. I wtedy wybuch śmiechem. Młody wygrał. Murzyn i Rzymianin się załamali - przegrali majątek. Natomiast Celt chwycił stół na którym grali i rzucił nim tak mocno o ścianę, że się roztrzaskał
-Ty ścierwo! Oszukiwałeś! Na pewno! - krzyknął i rzucił się na chłopaka. Zaczął okładać go bez litości. Pozostali nie wiedzieli co zrobić. Barnaba chwycił stołek na którym siedział podczas gry i uderzył nim w napastnika. Jednak tylko krzesełko się roztrzaskało o głowę barbarzyńcy nic mu nie robiąc. Wydawałoby się, że tylko ten cios bardziej podjudził do dalszej walki. Nagle z przerażeniem zauważyli, że Celt ma zakrwawione pięści. W dodatku chłopak już się nie wierzgał. Zrozpaczeni towarzysze zaczęli wzywać pomocy. Próbowali też oderwać oponenta od ofiary - na próżno. W pewnej chwili coś huknęło mniej więcej na środku sali. Nie był to grzmot. Coś spadło z hamaku. Przeklinając stanęło i zaczęło patrzeć z niedowierzaniem i obrzydzeniem na scenę rozgrywającą się w pomieszczeniu.
-Co tu się wyrabia?! wrzasnął aż ściany zadrżały. Rzymianin i Murzyn odwrócili się i stanęli na baczność. Celt był jednak zbyt zajęty okładaniem biednego chłopaka. Mężczyzna rzucił się na niego. Zaczęła się walka. Szybka wymiana ciosów połączona z z zapasami sprawiła, że nie było widać kto wygrywa. Gdy Celt siedział na przeciwniku i dusił go, ten przewracał barbarzyńce i robił to samo. Jednak w pewnej chwili Celt popełnił błąd. Przeciwnik natychmiast to wykorzystał. Założył mu żelazny uchwyt i zaczął go dusić. Ten się wierzgał, przeklinał, gryzł i pluł na wszystkie strony. Oponent zaciskał uścisk coraz mocniej. w pewnej chwili bał się, ze barbarzyńca zaraz mu się wyrwie. I miał się czego obawiać. Człowiek w obliczu śmierci był zdolny do wszystkiego. Złapał Celta za podbródek i z całej siły wykręcił jego głowę w bok. Towarzyszył temu głuchy chrzęst łamanego karku. Barbarzyńca z pianą na ustach upadł na ziemię i skonał.
Jeżeli się podobało wpisz się lub zagłosuj. Jak się podobało to będę pisał dalej.
Oni wszyscy są śmieszni, to Grzech jest jedyną słuszną drogą którą będe podążać aż do śmierci...
-
per-kac 
- Posty: 215
- Dołączenie: 30 Lis 2009, 17:50
- Ostatnio był: 27 Cze 2011, 15:06
- Miejscowość: Gdzieś w Zonie...
- Frakcja: Grzech
- Ulubiona broń: Gauss Gun
- Kozaki: 56
Re: Legion XX: Centurion
przez Hellknight w 28 Paź 2010, 18:51
Jak w kozaku.
Pisz dalej bo pragnę krwi.
Pisz dalej bo pragnę krwi.
-
Hellknight 
- Posty: 70
- Dołączenie: 02 Paź 2010, 17:07
- Ostatnio był: 05 Lis 2014, 09:14
- Miejscowość: Warszawa
- Frakcja: Wolność
- Ulubiona broń: Sniper Rifle SVDm2
- Kozaki: 8
Re: "Legion XX: Centurion" by per-kac
przez von Carstein w 08 Gru 2010, 11:19
Ja napiszę krótko, zamiast głosować.
Nie pisz takich opowiadań, jeżeli nie znasz realiów, terminologii, historii.
Nie pisz takich opowiadań, jeżeli nie znasz realiów, terminologii, historii.
-
von Carstein 
- Posty: 690
- Dołączenie: 28 Lut 2009, 15:00
- Ostatnio był: 05 Kwi 2018, 12:01
- Kozaki: 43
Re: "Legion XX: Centurion" by per-kac
przez Method w 19 Gru 2010, 01:25
E tam, przesadzasz Legat.
Nie znam prawdziwych historii Legionu (nie wiem nawet czy takowy w ogóle istniał),więc per-kac może sobie historię wymyślić. Bo jakby wszystko pisał historycznie nie byłoby to opowiadanie a podręcznik do historii. Więc miło że jest jakaś odskocznia od "Stalkerowskich" historii, dla statystycznego Method'a który nie zna w jaki sposób Legioniści z tego legionu sikali (bo przecież mogli pod wiatr!) opowiadanie zapowiada się ciekawie.
Nie znam prawdziwych historii Legionu (nie wiem nawet czy takowy w ogóle istniał),więc per-kac może sobie historię wymyślić. Bo jakby wszystko pisał historycznie nie byłoby to opowiadanie a podręcznik do historii. Więc miło że jest jakaś odskocznia od "Stalkerowskich" historii, dla statystycznego Method'a który nie zna w jaki sposób Legioniści z tego legionu sikali (bo przecież mogli pod wiatr!) opowiadanie zapowiada się ciekawie.
-
Method 
- Posty: 561
- Dołączenie: 16 Cze 2009, 21:32
- Ostatnio był: 29 Mar 2022, 17:55
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Vintar BC
- Kozaki: 174
Re: "Legion XX: Centurion" by per-kac
przez von Carstein w 25 Gru 2010, 20:46
Realia to nie tylko historia. Nie chodzi o jakieś dzieje legionów...
Chodzi o świat.
Bretanii!? Murzyn!? KARTY!?
Jeżeli komuś się takie coś podoba to fajnie. Mi zdecydowanie nie, zabija cały klimat. Powiesiłbym się, gdyby mi kazano przeczytać sto stron tak sporządzonego tekstu. To nie Stalker.
Chodzi o świat.
Bretanii!? Murzyn!? KARTY!?
Jeżeli komuś się takie coś podoba to fajnie. Mi zdecydowanie nie, zabija cały klimat. Powiesiłbym się, gdyby mi kazano przeczytać sto stron tak sporządzonego tekstu. To nie Stalker.
-
von Carstein - Posty: 690
- Dołączenie: 28 Lut 2009, 15:00
- Ostatnio był: 05 Kwi 2018, 12:01
- Kozaki: 43
5 posty(ów)
• Strona 1 z 1
Kto jest na forum
Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 21 gości