To mój pierwszy wiersz o Zonie ( a raczej do Zony)
Zono, dziewczyno moja! Do Ciebie odważnie idę, nie oglądam się za siebie. Widzę Twą twarz na czystym niebie. A uśmiech Twój zdobiony śmiercią tych, co chcieli do Twego serca dotrzeć.
Piotr Krużewski
Za ten post Piti otrzymał następujące punkty reputacji: